(၁ )
ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ မူလရင္းျမစ္ ေဇကမၻာ ႏွင့္ ေရႊနံ႕သာလယ္သမားမ်ား ျပႆနာကား ၿပီးဆံုးျခင္း မရွိေသး။ ဦးေနမ်ိဳးေ၀ ဦးေနမ်ိဳးေ၀ ေရးသားထုတ္ေ၀ေသာ “ထား၀ယ္ေရနက္ဆိပ္ကမ္း အရႈပ္ေတာ္ပံု” ႏွင့္ “ေဇကမၻာ ႏွင့္ ေရႊနံ႕သာလယ္သမားမ်ားျပႆနာ” စာအုပ္ ႏွစ္အုပ္အတြက္ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္မွ အျပစ္ ရွာလာေတာ့သည္။ ပုဂၢိဳလ္ေရး ထိခုိက္ေသာ ေရးသားမႈမ်ားသည္ ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီးဌာနမွ ခ်မွတ္ထားေသာ စည္းမ်ဥ္းႏွင့္ မကိုက္ညီဟုဆိုကာ ပါတီလစဥ္ စာအုပ္ထုတ္ေ၀ခြင့္အတြက္ စေပၚေငြထားရွိရေသာ ေငြငါးသိန္းကို ျဖတ္မည္ဟူသတည္း။ ျဖတ္လုိကလည္း ျဖတ္ေစ။ ထား၀ယ္ေရနက္ဆိပ္ကမ္း အရႈပ္ေတာ္ပံုသည္ NGO တစ္ခုႏွင့္ ပူးေပါင္း ေဖာ္ထုတ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ေငြအျဖတ္ခံရလွ်င္ NGO မွ ဆက္လက္ထုတ္ေဝခြင့္ရရွိေရး စေပၚေငြအတြက္ ျပန္လည္လွဴဒါန္းမည္ ျဖစ္သည္။ ထုိစာအုပ္မ်ားအတြက္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ ျပဳလုပ္ရန္လည္း ဦးေနမ်ိဳးေ၀ကို တုိက္တြန္းသည္။ သုိ႔ျဖစ္၍ ထုိသုိ႔ေရးသားေဖာ္ထုတ္ျခင္း ႏွင့္ ပတ္သက္၍ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲတစ္ရပ္ကို ဆူးေလဘုရား အနီးရွိ City Star ဟိုတယ္တြင္ က်င္းပျပဳလုပ္သည္။ ထုိေန႔တြင္ပင္ ရက္တုိက္၍ က်င္းပသေလာ့ ဟု မွတ္ရေလာက္ေအာင္ ေဇကမၻာကုမၸဏီကလည္း ၎တို႔သိမ္းဆည္းရယူထားေသာ ေရႊနံ႕သာလယ္ေျမမ်ား အေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ လုပ္ေနသည္။ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရး ႏွင့္ ဆည္ေျမာင္း၀န္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ဦးျမင့္လိႈင္ကလည္း လယ္ယာေျမမ်ားတြင္ အထြက္တုိးသီးႏွံမ်ား စိုက္ပ်ိဳးေရး ေတြ႕ဆံုပြဲ လုပ္ေနေသာ ရက္ပင္ျဖစ္သည္။ ေဇကမၻာသတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲ လုပ္သည္ကို ကၽြန္ေတာ္မသိရ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဂ်ာနယ္တုိက္မွ အႀကီးတန္း သတင္းေထာက္ ကို၀င္းဦး သတင္းသြားေရာက္ရယူသည္။ ဂ်ာနယ္ဒုမူ စိစစ္ေရးရံုး ကိုတင္ျပရန္ ကၽြန္ေတာ္က ရံုးမွာသာ ေနရသည္။ ဦးေနမ်ိဳးေ၀၏ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲကိုလည္း ေန႔လည္ ေလာက္မွသာ လာႏိုင္မည္ဟု ေျပာလုိက္ရသည္။ ဦးေနမ်ိဳးေ၀၏ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲကိုလည္း ကို၀င္းဦးပင္ သြားေရာက္သတင္းရယူသည္။ ေန႔လည္ေလာက္မွသာ စိစစ္ေရးရံုးသုိ႔ မသင့္ေလ်ာ္သည္မ်ားရွိက ျဖတ္ေတာက္ရန္ ဒုမူ သြားေရာက္ တင္ျပရင္း ဦးေနမ်ိဳးေ၀၏ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲကို ေရာက္ျဖစ္သည္။ ဦးေနမ်ိဳးေ၀မွ ၎အေနျဖင့္ ယခုကဲ့သုိ႔ ျပည္သူ႔အေရးမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ေရးသား တင္ျပျခင္းသည္ ပါတီ၏ မူ၀ါဒတစ္ရပ္ပင္ျဖစ္ေၾကာင္း ၊ ပါတီမွတ္ပံု တင္စဥ္ကတည္းက ထုိအခ်က္မ်ားကို ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ထံ တင္ျပခဲ့ၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း ယခုကဲ့သုိ႔ ျပန္ၾကား ေရးမူႏွင့္ မကိုက္ညီဟု ဆိုပါလွ်င္ လုပ္စရာ အလုပ္ပင္ ရွိမည္မဟုတ္ေၾကာင္း ၊ ထုိ႔အတြက္ ျပန္ၾကားေရး၏ မူ၀ါဒကို ျပင္ဆင္သင့္ေၾကာင္းျဖင့္ ေျပာဆိုေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ရွိသြားခဲ့ၿပီး မၾကာမီမွာပင္ ဦးေနမ်ိဳးေ၀အား ေမးခြန္းမ်ား ေမးေနၾကသည္။ ထုိေဟာ ေျပာပြဲသုိ႔ လယ္သမားမ်ားလည္း တက္ေရာက္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ဦးေနမ်ိဳးေ၀မွ ၎အေနျဖင့္ ထြက္ေပၚလာ ေသာလယ္ယာေျမ ဥပေဒအေပၚ ေထာက္ခံေၾကာင္း ၊ ၎တို႔ပါတီမွ ေရးသားတင္ျပ အႀကံျပဳခဲ့ေသာ ေျမယာ ဥပေဒႏွင့္ ၉၈ရာခိုင္ႏႈန္း တူညီပါေၾကာင္းျဖင့္ ေျပာဆိုသည္။ သူ႕အေနျဖင့္ လယ္သမားမ်ား လယ္ယာေျမပိုင္ ဆိုင္ေရးကိုသာ အဓိကထား တင္ျပခဲ့ေၾကာင္း၊ လက္ရွိ ဥပေဒအေဟာင္းအရ အာဏာပိုင္မ်ား မလိမ့္တပတ္ လုပ္ႏိုင္သည္မ်ားရွိ၍ မသင့္ေတာ္ေၾကာင္းျဖင့္ ရွင္းလင္းေျပာဆိုသည္။ ထြက္ေပၚလာေသာ ေျမယာဥပေဒအေပၚ ကန္႔ကြက္ေနေသာ ပညာရွင္မ်ားလည္း ရွိသည္။ ၎တို႔ အေနျဖင့္ လယ္ယာေျမ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ေပးၿပီး ေရာင္းခ် ၊ ေပါင္ႏွံခြင့္ကိုပါ လယ္သမားမ်ားကို ေပးသည္ျဖစ္ရာ ေနာက္ပိုင္း လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးမ်ား၏ လက္၀ယ္သုိ႔ ေရာက္ရွိသြားမည့္ အေရးေတြးပူၾကသည္။ အျခားေသာ ကန္႔ကြက္မႈမ်ားလည္း ရွိပါေသးသည္။ ဦးေနမ်ိဳးေ၀ႏွင့္လည္း မတူ ၊ အျခားပညာရွင္မ်ားကဲ့သုိ႔ ကန္႔ကြက္ျခင္းလည္း မဟုတ္သူကား ေရွ႕ေန ဦးဟန္ရွင္၀င္း ျဖစ္သည္။ ဦးဟန္ရွင္၀င္း လုိလားသည္မွာ လယ္ယာေျမမ်ားကို လယ္သမားမ်ားအား ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ေပးၿပီးသည့္အျပင္ မိမိပိုင္ လယ္ေျမတြင္ မိမိတို႔၏ ဆႏၵအရ စိုက္ပ်ိဳးလုိသည့္ သီးႏွံစိုက္ပ်ိဳးမည္။ အေဆာက္အဦး ေဆာက္လုပ္လုိကလည္း ေဆာက္လုပ္မည္ စသည္ျဖင့္ လယ္ေျမပိုင္ဆိုင္သူအလုိက် လယ္ယာေျမကို စီမံခြင့္ ရွိရန္ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲသုိ႔ ေရာက္ရွိၿပီး မၾကာမီမွာပင္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ေရာက္ရွိလာသည္။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ေနာက္က်ေနျခင္းအေပၚ ေတာင္းပန္သည္။ အခန္းအနား ၿပီးလုၿပီးခင္ နိဂံုးခ်ဳပ္ေန ၾကၿပီျဖစ္သည္။ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ႏွင့္အတူ ဦးေနမ်ိဳးေ၀ ၊ ဦးတင္ေမာင္ေအးတုိ႔အား ဓာတ္ပံုတြဲရိုက္ေပးသည္။ အခမ္းအနားစရိတ္အတြက္ လုိအပ္ေငြကို အယ္ဒီတာခ်ဳပ္က ေပးလုိက္ေသးသည္။ အခမ္းအနားၿပီးဆံုးေသာ အခါ ဦးေနမ်ိဳးေ၀အား ကၽြန္ေတာ္တို႔ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ႏွင့္ အျခား မီဒီယာမွ သတင္းေထာက္ တစ္ဦးတုိ႔ အင္တာဗ်ဴး ၾကသည္။ ဦးေနမ်ိဳးေ၀က ၎တို႔၏ ေမးျမန္းခ်က္မ်ားအေပၚ ေဇကမၻာကုမၸဏီ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ ရြက္ရာတြင္ ဥပေဒေၾကာင္းအရ လြဲေခ်ာ္မႈ ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ဟူေသာ အမည္ကို အလြဲသံုးစားလုပ္မႈမ်ားကို အဓိက ထားေျပာဆိုသည္။
 (၂)
ဦးေနမ်ိဳးေ၀ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕ဆံုၾကေသာအခါ ဦးေနမ်ိဳးေ၀အား ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္က ထုိသုိ႔ ေဆာင္ရြက္ျခင္းႏွင့္ ပတသက္၍ ေမးျမန္းျပန္သည္။ “အဲဒီအေရးေတြျမင္လုိ႔ ပါတီမူ၀ါဒေတြ တင္စဥ္ကတည္းက အဲဒီအခ်က္ေတြ ထည့္ေရးထားတာေပါ့ကြာ။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္မယ့္သူမရွိမွာစိုးလုိ႔ ဘာမွ မဖ်က္ဘဲနဲ႕ အခုမွ လာၾကပ္လုိ႔ ဘယ္ရမလဲ။ ေဟ့ေကာင္ ငါတုိ႔ပါတီကို ရုပ္ျမင္သံၾကားကေန လႊင့္ဖုိ႔ေျပာတယ္။ ေဟာေျပာခ်က္ကို ဆင္ဆာမဖ်က္ဘူးဆုိရင္ ေျပာမယ္။ ဖ်က္မယ္ဆိုရင္ မေျပာဘူးဆိုၿပီး ေနခဲ့တာကြ။” ဟုဆိုျပန္ သည္။ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္က ထပ္ၾကပ္ျပန္သည္။ အေၾကာင္းထူး ရွိသမွ် ဦးေနမ်ိဳးေ၀သည္ သူ၏ကိုယ္ ပိုင္မီဒီယာ facebook မွ ျဖန္႔ေ၀သည္။ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ား ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ ၿမိဳ႕နယ္တစ္ခုသုိ႔ ေရာက္ လွ်င္ ထုိၿမိဳ႕နယ္ရွိ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ထံ အသိေပးအေၾကာင္းၾကားရမည္ဟု ဆိုသည္။ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္၏ ေပးစာ ရရျခင္းကၽြန္ေတာ္ထံ အေၾကာင္းၾကားသည္။ စိုးရိမ္စိတ္ ျဖစ္မိသည္။ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို မည္သုိ႔လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္မည္နည္း။ ဥာဏ္နည္းေသာ ကၽြန္ေတာ့္၏ စိုးရိမ္စိတ္ မဆံုးေသးမီမွာပင္ ဦးေနမ်ိဳးေ၀က သက္ဆိုင္ရာ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ အသီးသီး သုိ႔ေပးေ၀ရန္ ပံုစံရိုက္၍ ျဖန္႔ေ၀လုိက္ေတာ့သည္။ ေရြးေကာ္ပြဲ ေကာ္မရွင္၏ ေပးစာႏွင့္ သူ၏စာကို တြဲတင္ၿပီး ေနာက္ ထုိသုိ႔ၾကပ္သျဖင့္လည္း သူ႕အေနျဖင့္ ပို၍ အလုပ္မရႈပ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္သာ အလုပ္ရႈပ္လိမ့္ မည္ဟု ဆိုထားေသးသည္။ တကယ္ပင္ သူ၏လက္စြဲအိတ္ထဲတြင္ ေရြးေကာ္ပြဲေကာ္မရွင္ အသီးသီးသို႔ေပးပို႔ရန္ ေဖာင္မ်ားကို မိတၱဴကူး၍ ထည့္ထားသည္။ ထုိသုိ႔အၾကပ္ခံရၿပီး ေရွးဦးစြာ သူ၏ဇာတိၿမိဳ႕ ဘုိကေလးသို႔ ခဏသြားသည္။ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ရံုးသို႔ အေၾကာင္းၾကားစာ သြားေရာက္ေပးပို႔ရာ ေကာ္မရွင္ရံုးမွာ ေသာ့ပိတ္ထားသျဖင့္ ၿခံစည္းရိုးတံခါးၾကားတြင္ အေၾကာင္းၾကားစာ ထားေပးခဲ့ေၾကာင္းျဖင့္ ဟာသျပန္ေျပာသည္။ သူေရာက္လွ်င္ ေရာက္ခ်င္း သတင္းထူးတစ္ခု ျဖစ္ေပၚသည္။ ဘုိကေလးၿမိဳ႕ ေဆးရံုသုိ႔ ဗုန္းေပါက္ၿပီး ဒဏ္ရာရေသာ လူနာမ်ားေရာက္လာသည္။ ဘုိကေလးၿမိဳ႕ မတူကြဲျပားျခင္း ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပါတီရံုးစိုက္ရာသုိ႔ လာေရာက္ေျပာဆိုသည္။ မည္သုိ႔ျဖစ္ရသနည္း သြားေရာက္ စံုစမ္းသည္။ အေၾကာင္းမွာ ေရနံရွာေဖြေရးအဖြဲ႕မ်ား လာေရာက္စဥ္က မေပါက္ကြဲပဲ က်န္ခဲ့ေသာ အၾကြင္း အက်န္ျဖစ္သည္။ ဤသည္ကို ကၽြဲေက်ာင္းသားေလးက အိမ္ကိုေကာက္လာသည္။ အိမ္ေရာက္မွ ေပါက္ကြဲရာ အိမ္ရွိ လူေလးဦး ဒဏ္ရာရသည္။ ကုသရန္ ေငြေၾကးအခက္အခဲရွိသျဖင့္ အလွဴခံေပးရန္လည္း ဆက္သြယ္ေျပာ ဆိုသည္။ သူ၏ facebook မွ ဓာတ္ပံုတင္ေပးလုိက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သတင္းေရးလုိက္သည္။ ဤသတင္း ကိုပင္ ေရႊႏိုင္ငံကလည္း သူ၏ facebook မွ ဓာတ္ပံုရယူ၍ ေရးသားတင္ျပသည္။ ကၽြန္ေတာ္၏ သူငယ္ခ်င္း ကိုႏိုင္လင္းမွ လွဴဒါန္းခ်င္သည္။ ေငြလည္းမ်ားမ်ားမရွိဟု ဆိုသည္။ သူႏွင့္ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္ဦးေပါင္း၍ ေငြတစ္ေသာင္းကို ဗုန္းစထိမွန္ေသာ မိသားစုအတြက္ ေပးလွဴခဲ့ၾကသည္။ သတင္းဖတ္ရႈၿပီး အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးမွ ငါးေသာင္းက်ပ္လွဴသည္။
(၃)
အမႈမ်ား ေအးေနလွ်င္ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ ဘာလုပ္ၾကသနည္း။ စာဖတ္သည္။ လုိအပ္ခ်က္ကို ေတြ႕လွ်င္ လိုအပ္သည့္ေနရာအတြက္ အလုပ္လုပ္ၾကသည္။ ဤသုိ႔ျဖင့္ လြတ္လပ္စြာ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ ဥပေဒ ေပၚေပါက္ရန္ ဆႏၵျပေတာင္းဆိုဖုိ႔ စီစဥ္ၾကသည္။ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ စုေပါင္းၿပီး စေမႊၿပီ။ ဦး၀င္းခ်ိဳ၏ ေနအိမ္တြင္စုေ၀း၍ ဦး၀င္းခ်ိဳ၊ ဦးေနမ်ိဳးေ၀ ၊ ကိုေ၀ဠဳ ႏွင့္ NDF ပါတီမွ ကခ်င္အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး ဆႏၵျပခြင့္ျပဳရန္ ဒဂံုရဲစခန္းသုိ႔ သြားေရာက္တင္ျပၾကသည္။ စခန္းမွဴးမွ ထုိသုိ႔ ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းခံသည္ကို ခြင့္ျပဳေပးရန္ ဥပေဒမရွိေသးေၾကာင္းျဖင့္ ေျပာဆိုသျဖင့္ မရွိေသး ရင္ ဥပေဒေရးစြဲဖုိ႔ တုိက္တြန္းၿပီး ျပန္ခဲ့ၾကသည္ဟု ဆိုသည္။ ဦး၀င္းခ်ိဳ၏ အိမ္တြင္ ၎တို႔ထပ္မံ စုေ၀းျပန္သည္။ ကၽြန္ေတာ့္အား သတင္းလာေရာက္ရယူရန္ ေျပာဆို သျဖင့္ ေရာက္ရွိသြားခဲ့သည္။ ထုိအႀကိမ္တြင္ ကိုေအာင္မ်ိဳးဦးလည္း ပါ၀င္သည္။ ကိုေအာင္မ်ိဳးဦးသည္ ဆႏၵျပ ရာတြင္ ပါ၀င္ရန္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဆႏၵျပမည့္ အေၾကာင္းအရင္းကို မသိေသးေပ။ ထုိ႔အတြက္ ေမးျမန္းသည္။ ဤသည္ကို ဦးေနမ်ိဳးေ၀မွ “ေပ်ာ္လို႔ျပတာကြာ ၊ အေပ်ာ္ျပတာကြာ ၊ သူမ်ားေတြကေတာ့ မသိဘူး။ ဘယ္သူမွ မပါရင္ ငါတစ္ေယာက္တည္းျပမယ္။ ေပ်ာ္လုိ႔ ဆႏၵျပမွာ” ဟု ဘုဂလန္႔ေျပာသည္။ ကိုေအာင္မ်ိဳးဦးက အေပ်ာ္ျပတာဆိုရင္လည္း မပါေတာ့ဘူးဗ်ာ ဟု စကားျဖတ္၍ ထျပန္သည္။ ၎တို႔စကား၀ိုင္းလည္း ပ်က္သြား ၿပီးျဖစ္ရာ ကိုေအာင္မ်ိဳးဦးေနာက္မွ လုိက္ျပန္ခဲ့သည္။ လမ္းေရာက္မွ ကိုေအာင္မ်ိဳးဦးအား ေမးျမန္းျဖစ္သည္။ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ။ ေအးေအးေဆးေဆးလဲ မရွိဘူး ဟု ေမျမန္းမိရာ - “အဲဒီလူက အဲလုိပဲ။ ငါနဲ႔သူက တစ္ပါတီတည္း အတူတူ။ အလုပ္က လုပ္ခ်င္မွတြဲလုပ္တယ္။ ကိုယ့္ဆႏၵ ပါမွ လုပ္မွာေပါ့ကြာ။ အက်ိဳးသင့္အေၾကာင္းသင့္ ေမးတာမွ မႀကိဳက္လည္း မတတ္ႏိုင္ဘူး” ဟုဆိုသည္။ ထုိအခ်ိန္ၾကမွ ဦးေနမ်ိဳးေ၀ ႏွင့္ ကိုေအာင္မ်ိဳးဦးတို႔ တစ္ပါတီတည္း အတူတူျဖစ္ေၾကာင္း သိရေတာ့ သည္။ ထုိသုိ႔ ဦးေနမ်ိဳးေ၀မွ ဘုေျပာျခင္း ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေမးျမန္းမိျပန္သည္။ ကိုေအာင္မ်ိဳးဦးကို ဘာလို႔ အဲဒီလုိ ေျပာတာလဲဟု ေမးျမန္းရာ - “ငါက သူ႕ကိုေျပာၿပီးသားကြာ။ ဖုန္းနဲ႔ဆက္ၿပီး ေျပာထားတယ္။ ပါမယ္ဆိုမွ လာခဲ့။ မပါရင္ မလာခဲ့နဲ႔လုိ႔ ေျပာထားတယ္။ အဲဒါကို ဒီေရာက္မွ ထပ္ေမးေနလုိ႔ ေျပာလုိက္တာ” ဟုဆိုျပန္သည္။ ဤသည္ကား ဆႏၵေဖာ္ ထုတ္ခြင့္ ဥပေဒေပၚေပါက္ေရး ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ား စတင္လႈပ္ရွားမႈ ျဖစ္သည္။
 (၄)
 ထုိ႔ေနာက္ ဦး၀င္းခ်ိဳ ႏွင့္ ကိုေ၀ဠဳတို႔လည္း လိႈင္သာယာ ၊ ပဒံေက်းရြာမွ လယ္သမားမ်ားအေရး ကိုင္တြယ္ၾကေတာ့သည္။ ထုိသုိ႔ျဖင့္ ႏိုင္ငံေရး အင္အားစုမ်ား ပို၍ ပူးေပါင္းမိလာၾကသည္။ လိႈင္သာယာ လယ္သမားအေရးတြင္ ကုမၸဏီမ်ား ရယူထားေသာ လယ္ေျမမ်ားသည္ တန္ရာတန္ေၾကးေပး၍ ရယူထားျခင္း မဟုတ္။ ထုိ႔အျပင္ ႏိုင္ငံေတာ္မွ ခ်မွတ္ထားေသာ စက္မႈဇုန္စီမံကိန္းမ်ား ေဖာ္ေဆာင္ရာတြင္ သတ္မွတ္ကာလ အတြင္း ၿပီးစီးမႈ မရွိပါက မူလလက္ငုတ္မ်ားကို ျပန္လည္ေပးအပ္ရမည္ ဟူေသာ အခ်က္မ်ား ႏွင့္ လြဲေခ်ာ္လွ်က္ ရွိသည္။ ဤသုိ႔ျဖင့္ လယ္ယာေျမကိစၥမ်ားအား ႏိုင္ငံေရးအင္အားစု အားလံုးပင္ ေဆာင္ရြက္လာၾကေတာ့သည္ ကိုသတိျပဳရမည္။ လယ္ေျမျပႆနာတုိ႔၏ အစ “ေဇကမၻာ ႏွင့္ ေရႊနံ႕သာလယ္သမားျပႆနာ”က ဟု ဆိုခ်င္ ပါသည္။ လြဲခ်င္းလည္း လြဲပါလိမ့္မည္။ ကၽြန္ေတာ္ထင္သည့္အတုိင္း ေျပာဆိုျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ ေရႊနံ႔သာ လယ္မသမားအေရး စတင္ေဆာင္ရြက္ၿပီးေနာက္ ေရႊျပည္သာ စက္မႈဇုန္မ်ားအတြင္း သိမ္းဆည္းရယူထားေသာ လယ္ယာေျမမ်ား ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဦးေနမ်ိဳးေ၀ သြားေရာက္ေဆာင္ရြက္ျပန္သည္။ ကၽြန္ေတာ္က သူ႕ထံမွ အခ်က္အလက္မ်ား ရယူ၍ သတင္းေရးသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္က သြားခ်င္တိုင္း သြားမရ။ ထုိ႔ေနာက္ ဦးေနမ်ိဳးေ၀၏ သူငယ္ခ်င္း ဦးေက်ာ္သူရမွလည္း ၎၏ အလုပ္သမားမ်ား လယ္ယာေျမ သိမ္းဆည္းခံထားရသည့္ အေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဦးေနမ်ိဳးေ၀ႏွင့္ တုိင္ပင္ျပန္သည္။ ဦးေနမ်ိဳးေ၀ ၊ ဦးေက်ာ္သီဟ ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လွည္းတန္းတြင္ ဆံုျဖစ္ၾကသည္။ ဦးေက်ာ္သီဟသည္ NLD ပါတီ၀င္ျဖစ္သည္။ ၎လုပ္ေဆာင္ေနေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္တစ္ခုကို ကၽြန္ေတာ္ အင္တာဗ်ဴးျဖစ္ေသး သည္။ စာေပႏွင့္ ပတ္သက္၍သာ ျဖစ္သည္။ စာၾကည့္တိုက္မ်ားဖြင့္ထားေသာ္လည္း စာအုပ္မရွိ ၊ စာဖတ္မယ့္ သူမရွိ။ ထိေရာက္မႈ အက်ိဳးနည္းပါးေၾကာင္း ႏွင့္ သူ႕အေနျဖင့္ သူ႕ေဒသသုိ႔ လစဥ္ သတင္းစာ ၊ ဂ်ာနယ္မ်ားကို တတ္ႏိုင္သ၍ ပို႔ေပးေၾကာင္း ၊ ရြာရွိ ေနအိမ္မ်ားကို တစ္အိမ္လွ်င္တစ္ေစာင္ႏႈန္းေသာ္လည္းေကာင္း ၊ ႏွစ္ေစာင္ ႏႈန္းေသာ္လည္းေကာင္း နာမည္တပ္၍ ေပးပို႔ေၾကာင္း ၊ တစ္အိမ္က ဖတ္ၿပီးလွ်င္ လက္ဆင့္ကမ္း၍ ဖတ္ေစ ေၾကာင္း၊ ကိုယ့္ကို ကူညီၿပီးလုပ္ေပးမယ့္သူ တစ္ဦး ထားရွိရေၾကာင္း ၊ ကိုယ္က ကားျဖင့္တင္ပို႔လုိက္လွ်င္ ရြာအိမ္ေပါက္ေစ့ လုိက္လံ ေ၀ငွေပးမည့္သူလုိအပ္ေၾကာင္း ၊ နယ္ေပါင္းစံု အရပ္ေပါင္းစံုမွ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေပၚတြင္ ေရာက္ရွိေနသူမ်ားသူမ်ားသည္ မိတို႔ဇာတိသုိ႔ ထုိသုိ႔လုပ္ေဆာင္ေပးျခင္းအားျဖင့္ စာဖတ္အား ပိုမိုျမင့္လာႏိုင္ ေၾကာင္းျဖင့္ ေျပာဆိုသည္။ အပတ္စဥ္ အသစ္၀ယ္၍ မေပးႏိုင္လွ်င္ တစ္ပတ္ေအာက္ ႏွစ္ပတ္ေအာက္ ဂ်ာနယ္တုိက္မ်ားတြင္ ေစ်းခ်ိဳခ်ိဳျဖင့္ ရႏိုင္သည္ျဖစ္ရာ ကုန္က်ေငြလည္း မမ်ားေၾကာင္း ၊ မိမိအေနျဖင့္ ေက်းရြာတစ္ခုအတြက္သာ တက္ႏိုင္လွ်င္ တစ္ရြာအတြက္သာ လုပ္ရန္လုိေၾကာင္း ၊ စာဖတ္၀ါသနာပါလာ၍ အပတ္စဥ္ အသစ္၀ယ္ပို႔ေပး ပါဟု ေတာင္းဆိုလွ်င္ ၎တို႔ဆႏၵအရ ေငြစုၿပီးေပးပို႔လာလွ်င္ အသစ္၀ယ္၍ပင္ ေပးပို႔ႏိုင္ေၾကာင္းျဖင့္ စာၾကည့္ တုိက္ထက္ ပိုမိုထိေရာက္မည့္ စာဖတ္ရွိန္ျမွင့္တင္ေရးကို သူလက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ေနေၾကာင္းျဖင့္ ရွင္းလင္း ေျပာဆိုသည္။
(၅)
အခါတစ္ပါး ႀကိဳတင္ေဆြးေႏြးညွိႏိႈႈင္း၍ ၿမိဳ႕ရြာအိုးအိမ္ႏွင့္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ဦးစီးဌာနသုိ႔ လယ္သမားမ်ား ခ်ီတက္လာခဲ့ၾကသည္။ ဦးေနမ်ိဳးေ၀က ေရႊနံ႕သာလယ္သမားမ်ားကို ကားႏွစ္စီးျဖင့္ ဦးေဆာင္လာသည္။ ဦး၀င္းခ်ိဳမွ လိႈင္သာယာ လယ္သမားမ်ားကို ဦးေဆာင္လာသည္။ အိုးအိမ္ရံုးေရွ႕တြင္ စတင္၍ ရုတ္ရုတ္သဲသဲျဖစ္ ခဲ့ေသာေန႔ပင္ ျဖစ္သည္။ ဆိပ္ႀကီးခေနာင္တိုမွ လယ္သမားမ်ားလည္း ပါ၀င္သည္။ ထုိလယ္သမားမ်ားကို ဦးစိုးၾကည္မွ ဦးေဆာင္သည္။ အိုးအိမ္ရံုးသုိ႔ လာေရာက္ရျခင္းမွာ သိမ္းဆည္းခံ လယ္ေျမမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ အိုးအိမ္ဌာနတြင္ တာ၀န္ရွိသည္ျဖစ္ရာ လာေရာက္ေမးျမန္းရျခင္း ျဖစ္သည္။ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္ေပါင္းမ်ားစြာလည္း ေရာက္ရွိေနၾကေပၿပီ။ ေရႊနံ႕သာလယ္သမားမ်ား ကားစိုက္လွ်င္ ဦးေနမ်ိဳးေ၀က ပလက္ေဖာင္းေပၚတြင္သာ ေနရာယူထားၾကရန္ ေျပာဆိုၿပီး ဦးေဆာင္လယ္သမား ဦးေက်ာ္စိန္ ႏွင့္ ဦးေက်ာ္ျမင့္တို႔ကိုသာ လုိက္ပါရန္ ေခၚေဆာင္သြားသည္။ ရဲတပ္ဖြဲ႕မွဴးႀကီး ေရာက္ရွိလာၿပီး ထုိသုိ႔စုေ၀းခြင့္ မရွိေၾကာင္း ၊ အေရးယူႏိုင္ေၾကာင္းျဖင့္ ေျပာဆိုသည္။ သုိ႔ဆုိလွ်င္ လယ္သမားမ်ား တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး နည္းနည္းစီ ျခားၿပီး တစ္ေယာက္စီသာ ေနပါမည္ဟု ဦးေနမ်ိဳးေ၀က ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ လယ္မားမ်ားကိုလည္း လူစုခြဲထား သည္။ အိုးအိမ္ရံုးႀကီး တံခါးပိတ္ထားသည္။ ဆင္၀င္ေအာက္တြင္ ရဲမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား၊ လယ္သမားမ်ား၊ မီဒီယာအသီးသီးမွ သတင္းေထာက္မ်ားႏွင့္ ေျခရႈပ္ေနသည္။ အိုးအိမ္အရာရွိမွ ဦးေဆာင္တဲ့သူေတြပဲ ၀င္ပါဟု ဆိုသျဖင့္ ဦးေနမ်ိဳးေ၀ ႏွင့္ ေရႊနံ႔သာေက်းရြာမွ လယ္သမားေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦး ၊ ဦး၀င္းခ်ိဳႏွင့္ လယ္သမားအခ်ိဳ႕ ၀င္သြားၾကသည္။ မီဒီယာမ်ားမွ အျပင္တြင္ က်န္ရွိေနေသာ လယ္သမားမ်ားကို ေမးျမန္းေနၾကသည္။ အိုးအိမ္ရံုးတြင္ ေမးျမန္းေသာ အဓိကအခ်က္မ်ားမွာ - (၁) ေရႊနံ႕သာေက်းရြာမွ လယ္ေျမမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဇကမၻာကုမၸဏီအား စက္မႈဇုန္(၄)အျဖစ္ လုပ္ကိုင္ခြင့္ ျပဳထားျခင္း ရွိမရွိ။ (၂) လိႈင္သာယာၿမိဳ႕နယ္ ၊ အေနာ္ရထာ စက္မႈဇုန္အတြက္ သိမ္းဆည္းထားေသာ လယ္ေျမမ်ား ႏွင့္ ပတ္သက္၍ သတ္မွတ္ကာလအတြင္း ၿပီးစီးေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ျခင္း မရွိသည့္အေပၚ လယ္သမာမ်ားအား ျပန္လည္ေပးအပ္ရန္ ေတာင္းဆိုၿပီး ၊ မည္သုိ႔ေဆာင္ရြက္ေပးရန္ ရွိပါသနည္း။ ဟူေသာအခ်က္မ်ားမွာ အဓိကျဖစ္သည္။ ဆိပ္ႀကီးခေနာင္တိုဘက္မွ လယ္သမားမ်ားသည္လည္း ထုိနည္းတူစြာပင္။ ႏိုင္ငံေတာ္က သိမ္းဆည္းခဲ့ၿပီးေနာက္ အျခားပုဂၢလိကမ်ား လက္၀ယ္သုိ႔ လယ္ယာေျမမ်ား ေရာက္ရွိသြားၿပီး မူလေတာင္သူမ်ား ေန႔စားဘ၀ေရာက္ေနၾကရျခင္း ႏွင့္ပတ္သက္၍ လယ္ေျမမ်ားအား ျပန္လည္ ေပးအပ္ရန္ ေတာင္းဆိုၾကျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ထုိေန႔တြင္ ကိုေအာင္မ်ိဳးဦးလည္း ပါ၀င္သည္။ ဦးေနမ်ိဳးေ၀ ႏွင့္ ကိုေအာင္မ်ိဳးဦးတို႔ ျပန္လည္လက္တြဲ လာၾကျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ မွတ္မွတ္ရရ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ facebook ေပၚတြင္သာ ရင္းႏွီးေသာ သတင္းေထာက္ မေရႊမႈန္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စေတြ႕ေသာ ေန႔လည္းျဖစ္သည္။ သူသည္ ႀကံ႕ခုိင္ေရးပါတီမွ စာေစာင္ဟု ႏိုင္ငံေရး အသိုင္းအ၀ို္င္းမွ ေျပာဆိုေနေသာ ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္တြင္ သတင္းေထာက္လုပ္ကိုင္လွ်က္ရွိသည္။ ကၽြန္ေတာ္ အေနျဖင့္ ဦးေနမ်ိဳးေ၀တို႔၏ လယ္ယာေျမကိစၥမ်ား အစအဆံုး သိရွိၿပီး ျဖစ္ေသာ္လည္း သူတို႔အေနျဖင့္ မသိရွိ ေသးေပ။ ထုိ႔အတြက္ အင္တာဗ်ဴးလုိသည္ဟု ဆိုသျဖင့္ လမ္း(၄၀)ရွိ ဦးတင္ေမာင္ေအး ဆိုင္သို႔ သြားေရာက္ခဲ့ သည္။ အိုးအိမ္တြင္ ေမးျမန္းစံုစမ္းရာ ေရႊနံ႕သာလယ္ေျမမ်ား ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဖုန္းဆက္အေၾကာင္းၾကား ေပးပါမည္ဟု အိုးအိမ္အရာရွိ ေဒၚခင္ေမေအးမွ ေျပာဆိုလိုက္ေၾကာင္း သိရသည္။ ဦး၀င္းခ်ိဳတို႔၏ လယ္ယာေျမ အတြက္ မည္သုိ႔အေျဖရသည္ကို မသိခဲ့ရ။ ထုိအခ်ိန္မွစ၍ ဦး၀င္းခ်ိဳ ႏွင့္ ကိုေ၀ဠဳတို႔၏ ျပည္သူ႕အက်ိဳးေဆာင္ကြန္ရက္တုိ႔ ပူးေပါင္းကာ လိႈင္သာယာ အေနာ္ရထာ စက္မႈဇုန္အတြင္းတြင္ လယ္ယာေျမတိုက္ပြဲ ဆင္ႏႊဲၾကေတာ့သည္။ ႏိုင္ငံေရးသမား တုိ႔၏ သေဘာထားသည္ကား အေၾကာင္းကိစၥတိုင္းအတြက္ ယုံၾကည္ခ်က္တူညီသည္မဟုတ္။ တခ်ိဳ႕က အႏုနည္းျဖင့္ တုိက္မည္။ တခ်ိဳ႕က အၾကမ္းနည္းသံုးသင့္လွ်င္ ၾကမ္းမည္။ အႏုအၾကမ္း ခရီးလမ္းတြင္ ႏိုင္ငံေရး သမားမ်ား လယ္ယာေျမတိုက္ပြဲမ်ားကို ဆက္လက္ဆင္ႏြဲၾကေပလိမ့္မည္။

 ေနာင္ေတာ္ေလး (ဘုိကေလး)

Read more »

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

0 Comments

Tags: ေျမႀကီး ႏွင့္ ျပည္သူ

(၁)
 ေျမႀကီး ႏွင့္ ျပည္သူကို အစတည္၍ ကၽြႏု္ပ္တို႔ စတင္ကိုင္တြယ္မိေသာ ေျမယာျပႆနာသည္ ေဇကမၻာ ႏွင့္ ေရႊနံ႕သာ ျပႆနာဟု အစခ်ီခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ ထုိသုိ႔ မီဒီယာမွ စတင္ေဖာ္ထုတ္လုိက္လွ်င္ ျပႆနာ စေပၚၿပီ။ ထုိေျမသိမ္းဆည္းမႈ ႏွင့္ ပတ္သက္၍ တစ္ဖက္မွလည္း ႏိုင္ငံေတာ္ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ သိမ္းဆည္းျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ျဖင့္ေျပာဆိုေနၾကသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္မွ သိမ္းဆည္းလွ်င္ ႏိုင္ငံေတာ္လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ား ျဖစ္ေသာ ၀န္ႀကီးဌာန မ်ားမွ သံုးစြဲရမည္။ ႏိုင္ငံေတာ္သိမ္းဆည္း ရယူၿပီးပုဂၢလိကသုိ႔ လႊဲေျပာင္းေရာင္းခ်ခြင့္ မရွိေၾကာင္းျဖင့္ ဦးေနမ်ိဳးေ၀ ဘက္မွလည္း ၁၉၅၃ လယ္ယာေျမသီးစားခ်ထားေရး ဥပေဒ ၊ ၁၉၆၃ လယ္ယာေျမႏိုင္ငံပိုင္ ျပဳလုပ္ ေရး ဥပေဒမ်ားမွ ထုတ္ႏႈတ္၍ တုန္႔ျပန္ေျပာဆို ေနရၿပီျဖစ္သည္။ ထုိစဥ္အတြင္း ဦးေနေ၀မွ ကၽြန္ေတာ့္ထံ ထပ္မံဆက္သြယ္သည္။ ထား၀ယ္ေရနက္စီမံကိန္းမွာ သိမ္းဆည္းခံရတဲ့ လယ္ယာေျမေတြအတြက္ သြားမယ္။ မင္းလုိက္မယ္ဆိုရင္ ေလယာဥ္လက္မွတ္ ၀ယ္ေပးမယ့္ သူရွိတယ္။ အဲဒါလုိက္လုိ႔ ရတယ္ဆိုရင္ အေၾကာင္းျပန္ ဟု ဆိုသည္။ ကၽြန္ေတာ္ လုိက္ပါႏိုင္ျခင္း မရွိခဲ့။ ဦးေနေ၀၊ ကိုပိုင္ေဇာ္ ႏွင့္ မေ၀တို႔ သြားၾကသည္။ ထား၀ယ္ေဒသတြင္ သိမ္းဆညး္ခံရေသာ လယ္ယာေျမ ကိစၥမ်ား ေလ်ာ္ေၾကးအျပည့္အ၀ မရရွိသည္မ်ား ၊ စက္ရံု အလုပ္ရံုမ်ား ေဆာက္လုပ္ရာတြင္ သဘာ၀ ပတ္၀န္း က်င္ကို စိုးရြားစြာ ထိခိုက္ႏိုင္မႈ အေျခအေနမ်ားကို သံုးသပ္ေရးသားရန္ျဖစ္သည္။
 (၂)

 ေဇကမၻာႏွင့္ ေရႊနံ႔သာ ျပႆနာက ေျပလည္သြားျခင္းမရွိေသး။ ထုိကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကၽြန္ေတာ္ စတင္ေရးသားမိေသာ ေဆာင္းပါးမွာ “စက္မႈဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ႏွင့္ လယ္ယာေျမက႑ မွ်တေအာင္ ေဆာင္ရြက္ၾကပါမွ” ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔၏ အယ္ဒီတာလည္း ထုိသတင္းအေပၚ စိတ္၀င္တစား Follow Up လုိက္လာ ေတာ့သည္။ ေဇကမၻာကမၸဏီက လယ္သမားမ်ားအေပၚ မလိမ့္တပတ္လုပ္ထားသည္ဟု ယူဆရေသာ စာရြက္ စာတမ္းမ်ားကို ဂ်ာနယ္ေပၚမွေဖာ္ျပခဲ့သည္။ ဦးေနမ်ိဳးေ၀ ထား၀ယ္ေဒသမွ ျပန္လာၿပီး “ထား၀ယ္ေရနက္ဆိပ္ကမ္း အရႈပ္ေတာ္ပံု” စာအုပ္ကို ကိုပိုင္ေဇာ္ ၊ မေ၀တို႔ႏွင့္ ေရးသားလွ်က္ရွိသည္။ ထုိစဥ္အတြင္း ေဒသခံမ်ား၏ ထပ္မံဆက္သြယ္ခ်က္အရ ဦးလြင္မိုး (ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္ လြင္မိုး)၏ ကုမၸဏီမွ ေျမေလ်ာ္ေၾကးမေပးရေသးေသာ ေျမေနရာမ်ားတြင္ ၀င္ေရာက္ေျမထုိး ရွင္းလင္းလွ်က္ရွိေၾကာင္းျဖင့္ ဆက္သြယ္ေျပာၾကားလာသည္။ ေဒသခံမ်ား၏ ဆက္သြယ္ေျပာ ဆိုမႈအေပၚ ဦးေနမ်ိဳးေ၀မွ သူ၏ Facebook မွ ကိုလြင္မိုး၏ ကုမၸဏီမွ ေျမေလ်ာ္ေၾကးေပးေခ်ျခင္း မျပဳရေသး ေသာ ေျမေနရာမ်ားအတြင္း ဘူဒိုဇာမ်ားႏွင့္ ၀င္ထုိးေနပါသျဖင့္ ေဒသခံမ်ား မေက်ဆိုသည့္အေၾကာင္း ေရးသား ျဖန္႔ေ၀လိုက္သည္။ ဤသည္ကို ကိုလြင္မိုးက သိရွိ၍ သူ၏ကုမၸဏီမွ ထုိသုိ႔လုပ္ေဆာင္ျခင္း မရွိပါေၾကာင္းျဖင့္ ဦးေနမ်ိဳးေ၀အား ဆက္သြယ္ေျပာဆိုလာသည္။ ကိုလြင္မိုး၏ ျပန္လည္ေခ်ပေျပာဆိုခ်က္ကိုလည္း သူ၏ facebook မွ ျပန္လည္ေရးသားေပးခဲ့သည္။ ေဒသခံေျမရွင္မ်ားကို အေသအခ်ာစံုစမ္းခိုင္းရာ ကိုလြင္မိုး၏ ကုမၸဏီမွ လုပ္ကိုင္ေနျခင္း မွန္ကန္ေၾကာင္း ၊ ဘူဒိုဇာနံပါတ္ ၊ ယဥ္ေမာင္းအမည္မ်ားကိုပါ သိရွိရေတာ့သည္။ ဦးေနမ်ိဳးေ၀မွ သူ႕ထံဆက္သြယ္လာေသာ ကိုလြင္မိုး၏ ဖုန္းနံပါတ္ကိုပါ တင္ေပးထားသျဖင့္ ထုိညတြင္ပင္ ကၽြန္ေတာ္ ကိုလြင္မိုးထံ ဆက္သြယ္ေမးျမန္း သည္။ သတင္းသမားတုိ႔၏ သဘာ၀အရ ႏွစ္ဖက္ေျပာဆိုခ်က္ကို ရယူသင့္သည္ျဖစ္ရာ ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္ ကိုလြင္မိုးထံ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ကိုလြင္မိုးရွင္းလင္းေျပာဆိုသည္မွာ “ျမန္မာကုမၸဏီမ်ားအေနျဖင့္ ထုိင္းကုမၸဏီ၏ လုပ္ကြက္ခ်ထားေပး မႈအေပၚ လုပ္ကိုင္ရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ စီမံကိန္းေျမပံုေပၚတြင္ ေလ်ာ္ေၾကးေပးၿပီး ၊ ညွိႏိႈင္းဆဲ ၊ ေလ်ာ္ေၾကးမေပး ရေသးသည့္ ေနရာမ်ားကို အစိမ္းေရာင္ ၊ အ၀ါေရာင္ ၊ အနီေရာင္ျဖင့္ ျပသထားေၾကာင္း၊ ၎တုိ႔အေနျဖင့္ အစိမ္းေရာင္ ျခယ္မႈန္းထားေသာ ေလ်ာ္ေၾကးေပးၿပီးသည့္ ေနရာမ်ားကိုသာ ၎တို႔ကုမၸအေနျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ ေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ၊ သတင္းမ်ားထြက္ေပၚေနသကဲ့သုိ႔ ေလ်ာ္ေၾကးမရျခင္းေၾကာင့္ ေဒသခံမ်ား မေက်မနပ္ ျဖစ္ေနၾကသည္မွာ မမွန္ကန္ေၾကာင္း ၊ ေလ်ာ္ေၾကး ထုိက္ထိုက္တန္တန္ရရွိ၍ ေဒသခံမ်ား ေပ်ာ္ရႊင္ေနေၾကာင္း ျဖင့္ ေျပာဆိုသည္။ ေျမယာစီမံခန္႔ခြဲမႈ ေနာက္ကြယ္က အဂတိလုိက္စားမႈမ်ားကုိ မသိက်ိဳးကၽြန္ျပဳ၍ ေျပာဆိုျခင္းပင္ေလာ့။ မသိရွိျခင္းေၾကာင့္ ထုိသုိ႔ေျပာဆိုျခင္းလည္း ျဖစ္တန္ရာသည္။ ထား၀ယ္ေဒသတြင္ ေျမေလ်ာ္ေၾကး ၊ သီးႏွံေလ်ာ္ ေၾကး အျပည့္အ၀ရ၍ ေက်နပ္ေနၾကသူမ်ား ရွိပါသည္။ အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ ေျမေလ်ာ္ေၾကး ၊ သီးႏွံေလ်ာ္ေၾကး ေပးေခ်ရာတြင္ ေဒသဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္မ်ားမွ တဆင့္ ေျမပိုင္သူမ်ားထံေပးေခ်ျခင္းျဖစ္သည္။ ေငြေပးေခ်သူ ထုိင္းကုမၸဏီႏွင့္ ေငြရမည့္သူ လယ္သမားတုိ႔ တိုက္ရိုက္ထိေတြ႕ လုပ္ေဆာင္ၾကျခင္း မဟုတ္ပါ။ ထုိသုိ႔ အာဏာပိုင္မ်ားကို တစ္ဆင့္ခံထား၍ လုပ္ကိုင္ၾကရာတြင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ လွည့္ပတ္မႈမ်ားႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕ရ၍ ေဒသခံေတာင္သူ ေျမရွင္တို႔ ရသင့္ရထုိက္သေလာက္ မရရွိျခင္းေၾကာင့္ ျပႆနာမ်ားေပၚေပါက္ လာရျခင္းသာ ျဖစ္ေပသည္။ ထုိ႔အျပင္ ေရကာတာမေဆာက္လုပ္သင့္ေသာ ေနရာတြင္ ေရကာတာစီမံကိန္းခ်မွတ္ထားရာ ျဖစ္ေပၚ လာမည့္ဆိုးက်ိဳးကို ေဒသခံမ်ား သိရွိ၍ ကန္႔ကြက္ေနၾကသည္။ အားလံုးကိုၿခံဳငံု၍ ထား၀ယ္ေရနက္ဆိပ္ကမ္း အရႈပ္ေတာ္ပံုအျဖစ္ ဦးေနမ်ိဳးေ၀က ပံုႏွိပ္ထုတ္ေ၀လုိက္သည္။
(၃)
 ဦးေနမ်ိဳးေ၀ ထား၀ယ္မွ ျပန္ေရာက္ၿပီး အခ်ိန္ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ေဇကမၻာကုမၸဏီမန္ေနဂ်ာ ဦးျမင့္ေဇာ္မွ ဦးေနမ်ိဳးေ၀ ႏွင့္ ေရႊနံ႕သာလယ္သမားေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ၾကသည့္ ဦးေက်ာ္စိန္ ၊ ဦးေက်ာ္ျမင့္ ၊ ဦးေအာင္ခ်စ္ တို႔ႏွင့္ ေတြ႕ဆံု၍ ညွိႏိႈင္းသည္ဟု ျပန္လည္သိရွိရသည္။ ထုိသုိ႔ေတြ႕ဆံုရန္ ေထာက္လွမ္းေရးတစ္ဦးမွ ၾကားက အခ်ိန္းအခ်က္ ျပဳလုပ္ေပးျခင္း ျဖစ္သည္။ ဦးေနမ်ိဳးေ၀ ယံုၾကည္ထားသည္မွာေဇကမၻာအေနျဖင့္ လယ္သမားမ်ား ႏွင့္ ေငြေၾကးညွိႏိႈင္းအဆင္ေျပမွသာ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္းပင္။ ေဇကမၻာ မန္ေနဂ်ာ ျမင့္ေဇာ္ႏွင့္ လယ္သမားတို႔ ညွိႏိႈင္းၾကရာ လယ္သမားမ်ားက တစ္ဧကလွ်င္ သိန္း(၅၀) ႏႈန္းေပးမွ ေက်နပ္မည္။ ဦးျမင့္ေဇာ္မွ ေလ်ာ့ရန္ေျပာသည္။ ထိုသုိ႔ျဖင့္ ေျပလည္မႈမရခဲ့။ ထိုသုိ႔ေျပာဆိုၾကစဥ္ ဦးေနမ်ိဳးေ၀မွ ဦးခင္ေရႊအား ႏိုင္ငံေရးအရျဖစ္ေစ ၊ စီးပြားေရးအရျဖစ္ေစ ကူညီႏိုင္ပါေၾကာင္း ေျပာဆိုခဲ့သည္ဟု ျပန္လည္ သိရွိရသည္။ ထုိစကားတို႔သည္ ကား၍ သြားသည္။ လယ္သမားတစ္ဦး၏ ဇနီးျဖစ္သူ ေဒၚတင္စိန္အား Eleven ဂ်ာနယ္မွ မြန္သတင္းေထာက္မေလး တစ္ဦးက အင္တာဗ်ဴးသြားသည္။ လယ္သမားမ်ားသည္လည္း မြန္အုပ္စု ျဖစ္ရာ ေဒၚတင္စိန္၏ ေျပာဆိုခ်က္မ်ားကို အေျချပဳ၍ ဦးေနမ်ိဳးေ၀မွ လယ္သမားမ်ားအတြက္ တစ္ဧကလွ်င္ သိန္း(၅၀)ႏႈန္းေတာင္းဆိုေပးေၾကာင္းျဖင့္ ေဖာ္ျပေရးသားသည္။ ထုိ႔ထက္ပို၍ ကားသြားသည္မွာ မန္ေနဂ်ာျမင့္ေဇာ္၏ ခ်ဲ႕ကားေျပာဆိုျခင္းပင္ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ေဇကမၻာ ဦးခင္ေရႊ၏သား ေဇသီဟမွ ၎၏ facebook စာမ်က္ႏွာမွ ဦးေနမ်ိဳးေ၀သည္ သူ႕အေဖထံတြင္ အလုပ္ေတာင္း ေၾကာင္း ၊ သက္ေသအျဖစ္ လယ္သမားမ်ားပင္ရွိေၾကာင္းျဖင့္ ေရးသားသည္။ ဤသည္တုိ႔ကို လ်စ္လွ်ဴရႈ၍ ထားလိုက္ေတာ့သည္။ ထိုသတင္းထြက္ေပၚလာျခင္းအတြက္ လယ္သူမ ေဒၚတင္စိန္အေပၚတြင္လည္း ဦးေနမ်ိဳးေ၀ ေဒါသျဖစ္ ေနသည္။ ေတြ႕ဆုံၾကျခင္းမွာ ေထာက္လွမ္းေရးတစ္ဦး၏ စီစဥ္ေပးမႈျဖင့္ ေတြ႕ဆံုၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ တို႔၏ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္မွာလည္း ဦးေနမ်ိဳးေ၀အေပၚ အျမင္လြဲ၍ ေဇကမၻာျမင့္ေဇာ္အား အင္တာဗ်ဴးကာ ဂ်ာနယ္ ေပၚမွ ေဖာ္ျပေပးသည္။ ဂ်ာနယ္စာမ်က္ႏွာမ်ားသည္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္အပိုင္ျဖစ္ေလလာ သူျဖဳတ္ခ်င္ျဖဳတ္ သူထည့္ခ်င္ထည့္ (လုပ္ခ်င္ရာလုပ္)သာ ျဖစ္သည္။ ေဇကမၻာကုမၸဏီသည္ လန(၃၉)မက်မီမွာပင္ လယ္ေျမမ်ားကို ေရာင္းစားထားၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသခံလွ်က္ရွိပါသည္။ လယ္သမားမ်ားစိုက္ပ်ိဳးလုပ္ကိုင္လွ်က္ ရွိေနဆဲအခ်ိန္တြင္ ၎တို႔ထံမွ ၀ယ္ယူထား သူတို႔၏ အမည္မ်ားႏွင့္ ၀ယ္ယူထားသည့္ ဧကတို႔ကိုေရးသား၍ ဆိုင္းဘုတ္မ်ား လာစိုက္ေတာ့သည္။ ေဒၚနန္းလင္းလင္းထြန္းအမည္ျဖင့္ ၀ယ္ယူထားသည့္ဧက အမ်ားဆံုးျဖစ္သည္ကို သတိျပဳမိသည္။ အျခား တုိင္းရင္းသား နာမည္မ်ားလည္း ေတြ႕ရသည္။ လယ္သမားမ်ားကို တစ္ဧကလွ်င္ ေငြသံုးသိန္းေပးၿပီး လယ္ေျမမ်ားကို ဆက္လက္စိုက္ပ်ိဳးလုပ္ကိုင္ ေနၾကရန္ ေျပာဆိုေသာ္လည္း အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ စတင္ဖ်က္စီးေလၿပီ။ လယ္ေျမမ်ားတြင္ လမ္းမ်ားေဖာက္ လုပ္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ထုိဆိုင္းဘုတ္မ်ားလာေထာင္ၿပီး ဖယ္ရွားေပးရေတာ့မည္ ျဖစ္ေၾကာင္းျဖင့္ ေဇကမၻာလံုၿခံဳ ေရးမ်ားမွတဆင့္ ၿခိန္းေျခာက္ေျပာဆိုမႈမ်ား ၊ လယ္သမားမ်ား ႏွင့္ ထိပ္တိုက္ ပဋိပကၡမ်ား ေပၚေပါက္လာေတာ့ သည္။ ေဇကမၻာကုမၸဏီအေနျဖင့္ ထုိလယ္ေျမမ်ားကို ေရာင္းခ်ေနရာတြင္ တစ္ဧကလွ်င္ သိန္း(၈၀၀)ထက္ မနည္းေသာေစ်းႏႈန္းျဖင့္ ေရာင္းခ်ေနသည္ကို လယ္သမားမ်ား သိရွိေနသည္။ ထုိ႔အတြက္ တစ္ဧကလွ်င္ သိန္း(၅၀)ခန္႔ရမွ ေက်နပ္ႏိုင္မည္ဆိုေသာ လယ္သမားမ်ား၏ ေျပာဆိုခ်က္သည္ ေလာဘရမၼက္တက္သည္ဟု ဆိုႏိုင္ပါသေလာ့။ ထုိသုိ႔ဆိုပါလွ်င္ လယ္သမားမ်ား၏ ေလာဘသည္ ေဇကမၻာ ဦးခင္ေရႊ၏ ဖင္ဖ်ားကိုပင္ မမွီေသးဟု ဆိုရမည္သာျဖစ္သည္။ ဦးေနမ်ိဳးေ၀ ဦးေဆာင္ေသာ လယ္သမားမ်ား ႏွင့္ ေဇကမၻာျမင့္ေဇာ္တို႔ ေတြ႕ဆံုစဥ္ကလည္း ဦေနမ်ိဳးေ၀ မွ မည္၍မည္မွ်ေပးဟု ေတာင္းဆိုေပးျခင္းမဟုတ္ဘဲ လယ္သမားမ်ား၏ ေတာင္းဆိုခ်က္သာျဖစ္ေၾကာင္းကို ဦးေနမ်ိဳးေ၀က ျပန္လည္ရွင္လင္းေျပာဆိုသည္။ ဦးခင္ေရႊသည္လည္း Street View ဟူေသာ ကိုယ္ပိုင္မီဒီယာ ရွိထားသည့္အျပင္ လွ်ပ္တစ္ျပက္ ဂ်ာနယ္တြင္လည္း ဦးခင္ေရႊအလုိက် လယ္သမားမ်ားကို တိုက္ခိုက္ရိုက္ေရးသားမႈမ်ား ေတြ႕ရသည္။ ၎တို႔၏ လုပ္ရပ္သာ အမွန္ျဖစ္ေနသည္။ ထုိမီဒီယာ ႏွစ္ခုႏွင့္အၿပိဳင္ Hot News ဂ်ာနယ္သည္ လယ္သမားမ်ားဘက္မွ ရပ္တည္ေရးသားေပးေနျခင္း ျဖစ္သည္။ Hot News ဂ်ာနယ္တြင္ ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့ေသာ လယ္သူမေလး ႏွင္းနႏၵာ၏ ေျပာဆိုခ်က္မ်ား ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဇကမၻာကုမၸဏီဘက္မွ လယ္သမားစာရင္းတြင္ မႏွင္းနႏၵာဟူ သည္မရွိေၾကာင္းျဖင့္ တုန္႔ျပန္လာသည္။ Hot News ဂ်ာနယ္ အယ္ဒီတာမွ မႏွင္းနႏၵႏွင္ သူ၏ခင္ပြန္း ဦးေက်ာ္ဟိန္းတို႔ကို ေခၚယူေတြ႕ဆံု၍ ထပ္မံတိုက္ခိုက္လိုက္ျပန္သည္။ အႀကိတ္အနယ္ရွိေနစဥ္အတြင္းမွာပင္ ဦးေနမ်ိဳးေ၀သည္ လယ္သမားမ်ားဘက္ မွ ေငြေတာင္းေပးသည္ဟု အထင္ေရာက္ကာ အယ္ဒီတာ ေဒါပြခဲ့ေလသည္။ အယ္ဒီတာႏွင့္ ဦးေနမ်ိဳးေ၀တုိ႔ ခပ္တန္းတန္းျဖစ္သြားခဲ့ေသာ္လည္း ျပႆနာက အေသာမသတ္ႏုိင္ ေသး။ လယ္သမားမ်ားကို မိမိတို႔အစဥ္အဆက္ လုပ္ၿမဲကိုင္ၿမဲ လုပ္ကိုင္ေနၾကရန္သာ အႀကံျပဳ၍ ဦးေနမ်ိဳးေ၀ ႏွင့္ လယ္သမားမ်ားလည္း ခပ္ခြာခြာ ေနခဲ့ၾကသည္။
 (၄)
ထုိစဥ္အတြင္း ဦးေနမ်ိဳးေ၀သည္ ေရဒီယုိသတင္းမွ ၾကားသိ၍ မြန္ျပည္နယ္ ၊ က်ိဳက္မေရာၿမိဳ႕နယ္၊ နိတံု ေက်းရြာတြင္ ေျမသိမ္းမႈျပႆနာေပၚေပါက္လွ်က္ရွိရာ ေရာက္ရွိသြားျပန္သည္။ သူ၏ ျပန္လည္ေျပာၾကားခ်က္ အရ “ေမာ္လၿမိဳင္ကို ေရာက္ေတာ့ ဦးႏိုင္ေငြသိန္းဆီ ၀င္တယ္။ သူ႕ကိုလမ္းညႊန္တစ္ေယာက္ထည့္ေပးဖုိ႔ ေျပာေတာ့ သူက စိတ္မခ်ဘူးလုိ႔ေျပာတယ္။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဆိုင္ကယ္ငွားၿပီး ေပါက္ခ်သြားတယ္။ ဟိုေရာက္ ေတာ့ ရြာသားေတြနဲ႕ေတြ႕တာပဲ။ သူတို႔ကိုကူညီဖုိ႔သြားတဲ့ဟာကို ဘာလုိ႔ သူတုိ႔က ရန္ရွာမွာလဲ။ အဲဒီနယ္က DKBA နယ္ေျမ။ ဦးႏိုင္ေငြသိန္းႀကီးက ငါ့ကို အဲဒီအတြက္ စိတ္ပူေနတာ”ဟု ျပန္လည္ေျပာဆိုသည္။ ထုိျဖစ္စဥ္ မွာလည္း ေဇကမၻာကုမၸဏီ၏ ျပႆနာပင္ျဖစ္သည္။ နိတံုေက်းရြာအေနာက္ဘက္ရွိ ေက်ာက္ေတာင္မွ ဘိလပ္ ေျမထုတ္ယူရန္ လမ္းေဖာက္မည္။ ထုိသို႔ေဖာက္လုပ္ရန္အတြက္ လယ္ေျမဧက(၂၀၀၀) သိမ္းထားျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ထုိအမႈအား စတင္ကိုင္တြယ္ျပန္သည္။ ေဇကမၻာကုမၸဏီမွ ထုိလယ္ေျမမ်ားသည္ ေရငံ၀င္သျဖင့္ စိုက္ပ်ိဳးျဖစ္ထြန္းျခင္း မရွိဟု ဆိုကာ အေၾကာင္းျပသည္။ လန(၃၉)ေလွ်ာက္ထား ရယူရန္ ပင္ျဖစ္သည္။ ေလ်ာ္ေၾကးေငြကိုလည္း ထုိက္ထုိက္တန္ တန္ေပးေခ်ျခင္းမဟုတ္။ ထုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ လယ္သမားက မေက်မနပ္ျဖစ္ေနၾကျခင္းသာ။ ေဇကမၻာကုမၸဏီမွ ေရငံ၀င္သည္ဟူေသာ ေခ်ာင္းမွာ ေတာင္းက်ေခ်ာင္း ျဖစ္၍ ေရငံ၀င္ေရာက္ျခင္း မရွိ။ နိတံုေက်းရြာ အေနာက္ဘက္ ေက်ာက္ေတာင္ႀကီးေဘးကို ေခ်ာင္းထဲမွလည္း သြားလုိ႔ရသည္။ ထုိေခ်ာင္းထဲမွ ေရတစ္ဘူးခပ္လာသည္။ ေရငံလား ေရခ်ိဳလား သက္ေသျပရန္ပင္ျဖစ္သည္။ သူကိုယ္တုိင္ ေလွႏွင့္ ေခ်ာင္ႀကိဳ ေခ်ာင္ၾကားအထိ သြားေရာက္ေလ့လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိအေၾကာင္းကို ကၽြန္ေတာ့္အား ေျပာျပ၍ အယ္ဒီတာ အားေျပာဆိုရွင္းလင္းျပရန္ ႏွင့္ ျပန္လည္ဆက္သြယ္ခိုင္းသည္။ ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ႏွင့္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္တို႔အား ေျပာျပလုိက္သည္။ စိတ္၀င္စားသည္ ဆိုပါလွ်င္ အေသးစိတ္ သိရွိရန္ ထပ္သြားေပးမည္။ လမ္းစရိတ္ႏွင့္ သတင္းေထာက္တစ္ေယာက္ ထည့္ေပးလုိက္ဖုိ႔ ေျပာသည္။ ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ ကၽြန္ေတာ့္ကို လုိက္ေစခ်င္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ဂ်ာနယ္တုိက္က ကၽြန္ေတာ့္ကို မလႊတ္။ သတင္းအယ္ဒီတာကိုသာ ေငြေပးင ထည့္လုိက္သည္။ အခ်က္အလက္မ်ား ရရွိခဲ့ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ဦးေနမ်ိဳးေ၀ႏွင့္ သတင္းအယ္ဒီတာတို႔ ဆက္ဆံေရး အဆင္မေျပျဖစ္ခဲ့သည္ကို ျပန္လည္သိရွိရသည္။ ဦးေနမ်ိဳးေ၀၏ သံုးသပ္ခ်က္ႏွင့္ လယ္သမားမ်ား၏ ေျပာဆိုခ်က္မ်ားျဖစ္သည့္ လယ္ယာေျမတြင္ လုပ္ကိုင္ခဲ့သည့္အေျခအေနတို႔ကို စာမ်က္ႏွာ(၄)မ်က္ႏွာခန္႔ ေဖာ္ျပလုိက္သည္။ ဦးေနမ်ိဳးေ၀၏ သံုးသပ္ခ်က္မွာ လမ္းေဖာက္လုပ္မည္ဆိုက တစ္ကြင္းလံုး ပတ္သိမ္းရန္မလုိပဲ လမ္းေဖာက္လုပ္မည့္ အတုိင္းအတာကိုသာ သိမ္းဆည္းရန္ လုိေၾကာင္းျဖင့္ သံုးသပ္ထားသည္။ သိမ္းဆည္းထားသည့္ လယ္ေျမဧရိယာမွာ ဧက(၂၀၀၀) ျဖစ္သည္။ ဤသတင္းကိုပင္ ဘိလပ္ေျမထုတ္ယူမည္ဟူေသာ လွပသည့္ေက်ာက္ေတာင္ ႀကီးကို ေနာက္ေက်ာဖံုးထား၍ ေကာက္စိုက္သမမ်ား၏ ပံုျဖင့္ ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ ဤသုိ႔ေဖာ္ျပလိုက္ၿပီးေနာက္ လယ္သမား မ်ား ကံေကာင္း ၊အေၾကာင္းလွစြာပင္ လယ္ယာေျမမ်ားျပန္လည္ ရရွိသြားေတာ့သည္။ ႏိုင္ငံေတာ္မွ သိမ္းဆည္း ခြင့္ျပဳထားသည္မွာ ဧက(၂၀၀)သာျဖစ္ၿပီး ဧက(၂၀၀၀) သိမ္းဆည္းခြင့္ ျပဳထားျခင္း မဟုတ္ေၾကာင္း ေပၚေပါက္ သည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အတြက္ သာဓက တစ္ခုမွာ “ ႏိုင္ငံေတာ္က ဧက(၂၀၀)ခြင့္ျပဳလွ်င္ ေဒသခံ အာဏာပိုင္ ႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ ဧက(၂၀၀၀) သိမ္းသည္” ဟူ၍သာ။ ဤသည္ကား ျမန္မာႏိုင္ငံ တစ္နံတလွ်ား ထုိသို႔မွတ္သား ရမည့္ သာဓကပင္ျဖစ္သည္။ ထုိသို႔ေဖာ္ျပပါရွိၿပီးေနာက္ လယ္ေျမဧက (၁၈၀၀)ကို ေတာင္သူမ်ား ျပန္လည္ရရွိသြားေတာ့သည္။ ဤသည္ကပင္ ေျမယာမႈခင္းမ်ားထဲမွ ဦးဦးဖ်ားဖ်ား အႏိုင္ရမႈ တစ္ခုဟု မွတ္တမ္းတင္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ မူလဇတ္ျမစ္ “ေဇကမၻာ ႏွင့္ ေရႊနံ႕သာလယ္သမားမ်ား၏ ျပႆနာ” မွာမူ မည္သည့္အခ်ိန္ မွ အဆံုးသတ္ႏိုင္မည္ကို မခန္႔မွန္းႏိုင္ေသးေပ။ နိတံုအေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ လယ္ေျမဧက (၁၈၀၀)ျပန္လည္ ရရွိသြားသည့္တုိင္ ျပႆနာ ၿပီးဆံုးၿပီဟု မမွတ္ယူသင့္ေသးပါ။ ေနာက္ဆက္တြဲ ေဖာက္လုပ္မည့္ တာလမ္းမႀကီးေၾကာင့္ ေဒသခံတို႔ရင္ဆိုင္ရမည့္ ျပႆနာမ်ားကို အျခားေသာ လယ္ယာေျမမတရားသိမ္းဆည္းမႈမ်ား ႏွင့္ ပူးတြဲ တင္ျပပါဦးမည္။

 ေနာင္ေတာ္ေလး (ဘိုကေလး)

Read more »

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

0 Comments

Tags: ေျမႀကီး ႏွင့္ ျပည္သူ

(၁)
ကလင္ … ကလင္ … ကလင္ ဖုန္းခြက္မွ အသံျမည္ေနေသာ္လည္း ႏွစ္ေယာက္သား မည္သူမွ် မကိုင္ၾကေသး။ ကိုေ၀လင္း ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္ ဦးသာ ဂ်ာနယ္တုိက္တြင္ ရွိၿပီး ကိုေ၀လင္းက အင္တာနက္ဓာတ္ပံုမ်ား ရွာေနသည္။ ကြန္ပ်ဴတာကိုသာ အာရံုစိုက္လွ်က္ ရွိသည္။ ဂ်ာနယ္တိုက္တြင္ ကၽြန္ေတာ္၏ တာ၀န္မွာလည္း အင္တာနက္ပိုင္းဆိုင္ရာ အဓိက ျဖစ္သည္။ သတင္းကို စိတ္၀င္စားသည့္တုိင္ သတင္းလုိက္သည္အထိ လုပ္ကိုင္ျခင္း မရွိေသး အပတ္စဥ္ ေဆာင္းပါးေလးတစ္ပုဒ္မွ်ေရး၍ အြန္လိုင္းတာ၀န္ခံ အျဖစ္လုပ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ဖုန္းလာေနပါလွ်က္ မကိုင္လွ်င္ မသင့္ေတာ္ဟု ယူဆၿပီး ကိုေ၀လင္းအား ကိုင္ခုိင္းလုိ႔ မရသည့္ အဆံုး ကၽြန္ေတာ္ ဖုန္းထကိုင္လုိက္သည္။ ဖုန္းထဲမွ အသံသည္ ျပတ္သားသည္။ မာထန္သည္။ ဟဲလုိ ... ဟု ႏႈတ္ဆက္လိုက္လွ်င္ တဖက္မွ ဂ်ာနယ္တုိက္ကလား ဟု ေမးျမန္း၏။ ဟုတ္ပါတယ္ဗ်ာဟု အေျဖေပးၿပီးေနာက္ ေဒၚလာေစ်းက်ျခင္း ႏွင့္ ျမန္မာ ေငြမာျခင္း အေၾကာင္းအရင္း ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး သူေရးထားတဲ့ ေဆာင္းပါးကို ဂ်ာနယ္တစ္ခုက သံုးမယ္ေျပာၿပီး စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးက မထည့္ဖို႔ေျပာတဲ့အတြက္ မထည့္ဘူးလုိ႔ ဆိုတယ္။ အဲဒါကို မင္းတုိ႔ အယ္ဒီတာနဲ႔ ေတြ႕ၿပီး သံုးခ်င္တယ္ဆိုရင္လည္း သံုးေစခ်င္တယ္။ အဲဒီအေၾကာင္းကိုလည္း ရွင္းျပခ်င္တယ္ဟု ဦးေနေ၀မွ ေျပာေနသည္။ ထုိစဥ္က ဂ်ာနယ္မ်ားမွ ထုတ္တင္ စနစ္သို႔ မေရာက္ေသး။ တင္ထုတ္ စနစ္ျဖင့္ လုပ္ကိုင္ေနၾကရသည္ ျဖစ္ရာ သူ႕ေဆာင္းပါးကို စာေပစိစစ္ေရး တင္အၿပီးမွာ ထုိသုိ႔ ပိတ္ပင္ျခင္း ခံရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းလင္း ေျပာၾကားသည္။ ဦးေနေ၀မွ အယ္ဒီတာနဲ႔ ေတြ႕ခ်င္တယ္ဟု ဆိုေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔အယ္ဒီတာမွာလည္း မအား မလပ္ရွိလွသည္။ ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္း၍ ရမည္ဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္လာခဲ့ပါမည္ဟု ျပန္လည္ ေျပာဆိုလုိက္ရာ သူ႕ဆီလာရင္ေ၀းမယ္။ တစ္ေနရာမွာ ၾကားခ်ၿပီး ခ်ိန္းလုိက္။ မင္းလည္းထြက္ခဲ့။ ငါလည္း ထြက္ လာခဲ့မယ္ဟု ဆိုၿပီး (၈)မိုင္သုိ႔ ခ်ိန္းဆိုလိုက္သည္။ တစ္ခါမွ အသံဖမ္းစက္(Recorder) မကိုင္ေသးေသာ ကၽြန္ေတာ္ ကိုေ၀လင္းအား အက်ိဳးအေၾကာင္း ေျပာျပသည္။ ကိုေ၀လင္းက မင္းသြားလုိက္ကြာ ၿပီးရင္ မင္းပဲေရးလုိက္ဟု ဆိုသျဖင့္ သူ႕ဆီမွ Recorder တစ္လံုးယူ၍ ရွစ္မိုင္သုိ႔ထြက္ခဲ့ေတာ့သည္။ ရွစ္မုိင္သုိ႔ေရာက္ေသာ္ သူေစာင့္ကိုယ္ေစာင့္ ျဖစ္ေနသည္။ သူေျပာသည့္ေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္မရွိသျဖင့္ စေတြ႕ခါစမွာပင္ ကၽြန္ေတာ့္အား ဟိန္းေတာ့ ေဟာက္ေတာ့သည္။ ဦးေနေ၀မွ သူပါတီထုတ္စာစဥ္မ်ား ထုတ္ျပ၍ သူ႕ေရးသားထားေသာ ျမန္မာေငြမာျခင္း ႏွင့္ ေဒၚလာေစ်းက်ျခင္း အေၾကာင္းကို ရွင္းလင္းေျပာဆိုေတာ့သည္။ ေဒၚလာေစ်းက်ျခင္းသည္ မ်ားစြာ ထိခိုက္ျခင္း မရွိေၾကာင္း ၊ ေဒၚလာေစ်းက်ျခင္း၏ ေနာက္တြင္ စပါးေစ်းက် ေကာင္းက်မည္။ စပါးေစ်းက်သည့္နည္းတူ ျပည္ပမွ တင္သြင္းေသာ အီလက္ထေရာနစ္ ပစၥည္းမ်ားလည္း လုိက္က်သည္ျဖစ္၍ အားလံုးတေျပးညီလည္ပတ္သည့္ သေဘာကို ရွင္းျပေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ထုိသုိ႔ လုိရင္း ကိစၥကို အင္တာဗ်ဴးရာတြင္လည္း ထုိင္မိသည့္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ သီခ်င္းဖြင့္ထားသည္ျဖစ္ရာ ေမးသူကလည္း အသံကုန္ ေျဖသူကလည္း အသံကုန္ ေျဖေနရသည္။ ေဘး၀ိုင္းမွ လူမ်ားပင္ အာေဘာင္အာ ရင္းသံသံျဖင့္ ေျပာဆိုေနေသာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔၀ိုင္းဘက္သို႔ အာရံုစိုက္လာၾကေတာ့သည္။

 (၂)
 ထုိမွ တစ္ဆက္တည္းပင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိတ္ဆက္စကားေျပာၾကရာ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘုိကေလးသား ၊ သူလည္း ဘုိကေလးသား ျဖစ္ေနသည္။ ထုိမွ အေၾကာင္းဆက္၍ ေျပာၾကရာ ၂၀၁၀ က လမ္းေဘးမွာ တရားစ ေဟာတာ ငါပဲ ဟူေသာ ေျပာဆိုခ်က္ျဖင့္ ဦးေနေ၀မွ သူ႔အလုပ္မွထြက္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးနယ္ပဲထဲကို ၀င္လာပံုကို ရွင္းလင္းေျပာဆိုသည္။ ထုိစဥ္က ကၽြန္ေတာ္ကို မျမင္မိေၾကာင္း ၊ သတင္းေထာက္မ်ားႏွင့္ ရင္းႏွီးေၾကာင္းလည္း ေျပာသည္။ ကၽြန္ေတာ္က ၂၀၁၀ ၀န္းက်င္တြင္ အင္တာနက္ဆိုင္မွာသာ ရွိေသးေၾကာင္း ၊ မီဒီယာေလာကထဲ စတင္ ေျခခ်မိျခင္း အေၾကာင္းမ်ား ေျပာဆိုရင္း အေတာ္ကို ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္သြားသည္။ တဆက္တည္းပင္ မဂၤလာဒုံၿမိဳ႕နယ္အတြင္းတြင္ ျမစ္ဆံုစီမံကိန္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေဟာေျပာပြဲ ရွိသည္ဟု ဆုိကာ ကၽြန္ေတာ့္အား လုိက္ခဲ့ဖုိ႔ ေခၚသြားေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္ (၈)မိုင္သို႔ လာမည္ဟုဆိုကာ လမ္းစရိတ္ အနည္းငယ္သာ ပါ၏။ သူကပင္ လမ္းစရိတ္ခံ၍ ေခၚသြားျခင္းေၾကာင့္ ျမစ္ဆံုသတင္းတစ္ပုဒ္ ထပ္ရလုိက္ေသးသည္။ ျမစ္ဆံုႏွင့္ ပတ္သက္၍ ပညာရွင္မ်ားက ကန္႔ကြက္ျခင္း လူထုလႈံေဆာ္ပြဲျဖစ္သည္။ မိုးေလ၀သ ပညာရွင္ ဦးထြန္းလြင္ ၊ ဆရာ ကိုတာ ၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ပညာရွင္ ဦးျမင့္ေဇာ္ ႏွင့္ ဆရာ စိန္၀င္း (ပုတီးကုန္း)တို႔ ေဟာေျပာၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ထုိအခ်ိန္မွ စ၍ ပါတီေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္သူ ဦးေနေ၀ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္သြားၾကရာ ေနာက္ေနာင္ အေရးကိစၥေပၚတုိင္း ဦးေနေ၀မွ ကၽြန္ေတာ့္အား ဆက္သြယ္ေတာ့သည္။ သူေျပာသည္မွာလည္း မီဒီယာအားသည္ မရွိမျဖစ္ လုိအပ္ေၾကာင္း ၊ မီဒီယာမ်ားသည္လည္း ရံဖန္ရံခါ ဆက္သြယ္လို႔မလြယ္ေၾကာင္း ၊ တင္ထုတ္ စနစ္ျဖစ္ေနရာ သတင္းမက္ေစ့(message) မ်ားသည္ လုိရင္းကိုမေရာက္ဘဲ ျဖတ္ေတာက္ျခင္းခံရ သည့္အတြက္လည္း ဂ်ာနယ္စာမ်က္ႏွာမ်ားတြင္ ပါသင့္သည္မ်ား ပါမလာေၾကာင္း ျဖင့္ေျပာသည္။ မည္သုိ႔ပင္ ျဖစ္ေစ သတင္းေထာက္မ်ားအေနျဖင့္ သတင္းတစ္ပုဒ္ကို ဂ်ာနယ္စာမ်က္ႏွာတြင္ ေဖာ္ျပႏိုင္ျခင္းမရွိသည့္တိုင္ အင္တာနက္မွ ပြင့္လင္းစြာ ေရးသားျဖန္႔ေ၀သင့္ေၾကာင္းျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္အား သင္ျပလုိက္ေလေတာ့သည္။
(၃)
ထုိစဥ္မွ စ၍ အပတ္စဥ္ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္မွ်သာ ျဖစ္ညွစ္ေရးေလ့ရွိေသာ ကၽြန္ေတာ္ သတင္းမ်ားပါ စေရးလာေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္သည္ပင္ အင္တာနက္ဆိုင္တြင္ ေနစဥ္ ႏိုင္ငံေရးစာေပမ်ားကို ဖတ္ရႈ မိရာမွ ဂ်ယ္တိုက္မ်ားတြင္ မိမိေရးလုိသည္မ်ား ေရးႏိုင္မည္ဟု ေမွ်ာ္မွန္း၍ လက္ရွိအလုပ္ကို စြန္႔လႊတ္ၿပီး ဂ်ာနယ္ တုိက္ကို ေရာက္လာျခင္း ျဖစ္သည္။ ကိုယ့္ပညာႏွင့္ကိုယ္ တန္ရာတန္ေၾကးရလိမ့္မည္ဟုလည္း ေမွ်ာ္လင့္ ထားသည္။ ယခင္က ေဆာင္းပါးမ်ားေရး၍ ဂ်ာနယ္တုိက္သုိ႔ ေပးပို႔ရာ ေဆင္းပါးတစ္ပုဒ္လွ်င္ စာမူခ(၅၀၀)မွ် ရ၏။ ဂ်ာနယ္တုိက္သုိ႔ ေရာက္ရွိသြားၿပီးေနာက္ တိုက္တြင္း ေဆာင္းပါးရွင္ျဖစ္သြားရာ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္လွ်င္ စာမူခ (၃၅၀၀)ခန္႔သာ ရေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္ ဂ်ာနယ္တုိက္အျပင္မထြက္ဘဲ အလုပ္လုပ္ေနရာမွ သတင္း လုိက္ပါရယူခြင့္ကိုပါ ေတာင္းခံလုိက္ေတာ့သည္။ ဂ်ာနယ္တုိက္တြင္လည္း ရွိေစ။ သတင္းလုိက္စရာရွိလွ်င္လည္း ခြင့္ေတာင္းၿပီး လုိက္ႏိုင္သည္ဟူေသာ အမိန္႔ရေတာ့သည္။ ဂ်ာနယ္ေလာကတြင္ သတင္းေထာက္ဦးေရသည္ လက္ခ်ိဳးေရတြက္လုိ႔ ရသည္ျဖစ္ရာ တုိက္တြင္း ေဆာင္းပါးမွ်သာ ေရးေနေသာ ကၽြန္ေတာ္ သတင္းပါေရးလာသျဖင့္ သတင္းေထာက္အခ်ိဳ႕က မေက်နပ္ခ်င္ၾက။ သတင္း၏ သေဘာတရားကို နားမလည္ဟု ယူဆၾကသည္။ တကယ္လည္း အျပည့္အ၀နားမလည္။ ဘေျခာက္ လံုးမွ်ကိုေတာ့ လူထုဦးလွ၏ စာအုပ္မ်ား ၊ ဆရာေမာင္၀ံသ၏ သတင္းစာပညာ စာအုပ္မ်ားထဲမွ သိထားသည္။ ဆရာေမာင္၀ံသ၏ သတင္းစာပညာစာအုပ္ကိုလည္း ၀ယ္သာထားသည္။ တခါတရံသာဖတ္ျဖစ္ခဲ့သည္။
 (၄)
 ဦးေနေ၀ ကၽြန္ေတာ့္ထံထပ္မံ ဆက္သြယ္လာသည္။ ယခုတစ္ခါတြင္ လယ္ယာေျမကိစၥျဖစ္သည္။ မဂၤလာဒံုၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ ေရႊနံ႕သာေက်းရြာမွ လယ္သမားမ်ား လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနေသာေျမကို သိမ္းယူထားျခင္း ႏွင့္ ပတ္သက္၍ လယ္သမားမ်ားက လက္မွတ္ေရးထုိးတုိင္ၾကားမည္ ျဖစ္ရာ သတင္းလာ ေရာက္ရယူရန္ ႏွင့္ ထိထိမိမိေရးသားရန္ ေခၚျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ဦးေနေ၀ႏွင့္ တိုင္ပင္သည္။သိမ္းဆည္းခံထားရသည့္ ျဖစ္စဥ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ စတင္ေမးျမန္းသည္။ လယ္သမားမ်ားအား ၿခိန္းေျခာက္သိမ္းဆည္းထားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းျဖင့္ ေျမယာကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကိုင္တြယ္ရေတာ့မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိသည္။ နံနက္ေစာေစာပင္ ဦးေနေ၀ထံ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္သြားသည္။ လယ္သမားအစံုအလင္စုေ၀း၍ ဦးေနေ၀ မွလယ္သမားထံမွ သိမ္းဆည္းရယူထားပံုကို ရွင္းလင္းေျပာၾကားသည္။ လယ္သမားမ်ားမွာ ေၾကာက္၍ ၿငိမ္ခံခဲ့ရ ေၾကာင္း ဆုိ၍ ျပန္လည္အေရးဆိုမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ၊ ၎တို႔လုပ္ကိုင္စားေသာက္လာခဲ့သည့္ အေျခအေနႏွင့္ လက္ရွိ လယ္ေျမအတြင္း ျဖစ္ေပၚေနေသာ ျပႆနာမ်ားကို ေျပာၾကသည္။ လယ္သမားေခါင္းေဆာင္ ဦးေက်ာ္စိန္ျဖစ္သည္။ လယ္ယာေျမမ်ားကို ယခုျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ဥကၠဌႀကီးျဖစ္ေနသူႏွင့္ ခမီးခမတ္ေတာ္ စပ္သူက သိမ္းဆည္းရယူရန္ ႀကိဳးပမ္းပံု။ ႏိုင္ငံေတာ္က သိမ္းဆည္းျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းျဖင့္ လယ္သမားမ်ားအား ေျပာဆို၍ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္တစ္ဦးျဖစ္သူ ကုမၸဏီပိုင္ရွင္မွ ရယူထားပံု။ လယ္သမားမ်ား အေနျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္မွ သိမ္းဆည္းေၾကာင္း မွန္လွ်င္ ႏိုင္ငံေတာ္ထံ အသနားခံစာတင္ျပပါမည္ဟု ထုိ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ သူေဌးႀကီးအား ျပန္လည္ ေျပာဆိုရာ ခင္ဗ်ားတို႔ႏိုင္ငံေတာ္ထံ အသနားခံစာတင္ လည္း ဖတ္မယ့္သူ မရွိဘူး။ အမိႈက္ပံုးထဲ ေရာက္မွာပဲဟူေသာ ေျပာဆိုမႈမ်ားလည္း ရွိေၾကာင္းျဖင့္ ၾကားသိရ ေတာ့သည္။ လယ္သမားမ်ား ႏွင့္ ဦးေနေ၀ စတင္ဆက္စပ္မိပံုကို ျပန္လည္ၾကားသိရာတြင္ လယ္သမားမ်ားက ၎တို႔လယ္ေျမမ်ား သိမ္းဆည္းခံရမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကြန္ပ်ဴတာဆိုင္မ်ားတြင္ တိုင္စာေရးသားရန္ သြားေရာက္ ေျပာဆိုၾကရာ မည္သူမွ်ေရးသား ေပးျခင္း မရွိသည့္အတြင္ ဦးေနေ၀၏ အိမ္ဆိုင္သုိ႔ ေရာက္ရွိလာၾကၿပီး အေၾကာင္းတုိက္ဆိုင္သြားၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ဦးေနေ၀အား လယ္သမားမ်ား ႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးလိုက္သူမွာ ဆရာ၀န္ တစ္ဦးျဖစ္ၿပီးသည္။ ဦးဗ်ိဳ႕ဆိုသူ မြန္လယ္သမားႀကီး တစ္ဦးသည္ ေဆးခန္းတြင္ ကုသရင္း ဆရာ၀န္ အား ၎တို႔လယ္ေျမမ်ားသိမ္းဆည္းခံထားရပံုကို ေျပာဆိုမိရာ ဆရာ၀န္က ဦးေနမ်ိဳးေ၀ထံ လမ္းညႊန္လုိက္ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ လယ္သမားမ်ားအေနျဖင့္ ဦးေနေ၀အား သံသယရွိေနၾကသည္။ သူ႕အရင္က လယ္သမားမ်ားကုိ ကူညီမည္ဟု ေျပာဆိုၿပီး မလိမ့္တပတ္လုပ္သြားသည့္ အျဖစ္ႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့၍ ပံုေအာယံုၾကည္ျခင္းငွာ မစြမ္းသာ ပဲျဖစ္ေနျခင္းသာတည္း။ လယ္သမားမ်ားသည္ ထုိသုိ႔တစ္ဖက္တစ္လမ္းမွ ႀကိဳးပမ္းေနၿပီး လယ္ေျမထဲတြင္ ကုမၸဏီတာ၀န္ရွိသူမ်ား၏ မတရားလုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္မႈမ်ားႏွင့္ တုိက္ရိုက္ရင္ဆိုင္ေနၾကရသည္။ ကုမၸဏီ လံုၿခံဳေရးအဖြဲ႕သည္ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားအလား ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းသည္။ ၎တို႔အေရးေပၚတိုင္း ဦးေနေ၀ ထံဆက္သြယ္ၾကရာ ဦးေနေ၀ကလည္း နီးနီးနားနားျဖစ္သည့္ အားေလွ်ာ္စြာ ကိုယ္တုိင္ကြင္းဆင္း၍ လယ္သ မားအေရး စတင္ေဆာင္ရြက္ေတာ့သည္။ လယ္သမားမ်ား စုေပါင္းလက္မွတ္ထုိးသည့္ေန႔က တျခားဂ်ာနယ္မ်ားမွ သတင္းေထာက္ဟူ၍ မရွိ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဂ်ာနယ္တိုက္မွ ဂ်ာနယ္လစ္ ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္က ဦးေနေ၀ႏွင့္ အတူပါသြား ၿပီး ေနာက္မွ လယ္သမားမ်ားႏွင့္ သေဘာဆႏၵတူသည့္ သူေဌးႏွင့္ သတင္းအယ္ဒီတာ ပါလာသည္။ သူလည္း ေရးခ်င္သလုိေရး။ ကိုယ္လည္း ေရးခ်င္သလုိေရး။ အယ္ဒီတာၾကည့္သံုးလိမ့္မည္ဟုပင္ ဆံုးျဖတ္ထားသည္။ လယ္သမားမ်ား လက္မွတ္ထုိးၿပီး ေမးျမန္းစဥ္တြင္ သတင္းအယ္ဒီတာမွ လယ္သမားမ်ားအေနျဖင့္ လယ္ေျမ ျပန္လည္ရရွိေရးသာ တသံတည္းဆိုရန္ ေျပာဆိုၿပီး အင္တာဗ်ဴးသည္။ သူလည္း အင္တာဗ်ဴးသည္။ ကၽြန္ေတာ္ လည္း အင္တာဗ်ဴးသည္။ ထုိသုိ႔အင္တာဗ်ဴးၿပီး ဦးေနေ၀ႏွင့္ ျပန္လည္တိုင္ပင္ရင္း အတူျပန္လာခဲ့သည္။ ဦးေန ေ၀မွ ဒီကိစၥမွာ လယ္ေျမျပန္ရေရးသာ ေျပာဆိုဖို႔မလြယ္ကူေၾကာင္း ၊ ယခုလယ္သမားမ်ားအား ေငြေပးထား သည္လည္း ရွိေနေၾကာင္း ၊ ေငြေပးသည္ဟု ဆိုေသာ္လည္း ကာလတန္ေၾကး မဟုတ္သည့္အတြက္ လယ္သမားမ်ား အေနျဖင့္ လယ္သမားမ်ားအေနျဖင့္ မေက်မနပ္ျဖစ္ေနၾကျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သံုးသပ္ေျပာဆို သည္။ သူ႕အေနျဖင့္ အႀကံျပဳလုိသည္မွာ သတင္းျပန္လည္ ေရးသားရာတြင္ “လယ္သမားမ်ား၏ နစ္နာမႈ အတြက္ လယ္ယာေျမမ်ားကို ကာလေပါက္ေစ်းေပးေခ်ျခင္း အားျဖင့္ ရယူသင့္ေၾကာင္း ၊ သုိ႔မဟုတ္လွ်င္ သိမ္းဆည္းရယူရန္ မသင့္ေၾကာင္း ၊ ဥပေဒအရ လယ္ေျမမ်ားကို ႏုိင္ငံေတာ္ စီမံကိန္းမွ အပ ပုဂၢလိက အက်ိဳးစီး ပြားအတြက္ သိမ္းဆည္းခြင့္ မရွိေၾကာင္းျဖင့္” သံုးသပ္ေရးသား ရန္ အႀကံျပဳသည္။ သူ႕အေနျဖင့္ အႀကံျပဳျခင္းသာ ျဖစ္ၿပီး ကိုယ့္အေတြးအျမင္အတုိင္းသာ ေရးသားရန္ ေျပာဆိုလုိက္ေသး သည္။ သတင္းေဆာင္းပါး ပံုစံမ်ိဳးျပန္လည္ေရးသားရာတြင္ ဦးေနေ၀ေထာက္ျပေသာ အခ်က္မ်ား အပါအ၀င္ လယ္ယာေျမကို မဟားတရား သိမ္းဆည္းထားပံုကို ၿခံဳငံုေရးသားလုိက္ေတာ့သည္။ ထိုအပတ္ ဂ်ာနယ္ထြက္ ရက္တြင္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ ေရးမွဴးမွာ ဂ်ာနယ္တုိက္တြင္ မရွိ။ ေနျပည္ေတာ္သုိ႔ ေရာက္ရွိေနၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္ေရးသားထားသည္ေလး ပါပါ့မလား စိုးတထိတ္ထိတ္ ျဖစ္ေနရာမွ ေဖာ္ျပျခင္း ခံရသည္။ ဤသည္ကား ေဇကမၻာ ႏွင့္ ေရႊနံ႕သာ လယ္သမားမ်ား ျပႆနာအစျဖစ္၏။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွင့္ စတင္ ကၽြမ္း၀င္ေသာ လယ္ယာေျမသိမ္းဆည္းခံရမႈ ျပႆနာျဖစ္ေလသည္။ ထုိသုိ႔ ဂ်ာနယ္စာမ်က္ႏွာတြင္ ပါရွိၿပီး မၾကာမီမွာပင္ ဦးေ၀မွမွ ၎၏ ပါတီစာစဥ္ Diversity (ဒုိင္ဗားစတီး)တြင္ ေဇကမၻာ ႏွင့္ ေရႊနံ႕သာလယ္သမား မ်ား ျပႆနာကို လယ္သမားတစ္ဦးခ်င္းစီႏွင့္ ေမးျမန္း၍ သံုးသပ္ေရးသား ျဖန္႔ေ၀လုိက္ေတာ့သည္။ စတင္ကိုင္ တြယ္မိေသာ လယ္ယာေျမျပႆနာအျဖစ္ မွတ္တမ္းတင္ ေဖာ္ျပေရးသားအပ္ပါသည္။

(ေျမႀကီး ႏွင့္ ျပည္သူ အပိုင္း(၁)ျဖစ္ပါသည္။ဆက္လက္ေရးသား ေဖာ္ျပပါမည္။)

 ေနာင္ေတာ္ေလး (ဘိုကေလး)

Read more »

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

0 Comments

Tags: ေျမႀကီး ႏွင့္ ျပည္သူ